خودروسازان آمریکایی در برابر موج رقابت آسیایی؛ وعده‌های ترامپ چه کرد؟
قراردادهای ترامپ ناجی خودروسازان آمریکایی نشد
اجرای قراردادهای تجاری جدید و تغییرات تعرفه‌ای در دوره ترامپ با هدف تقویت خودروسازان آمریکایی آغاز شد، اما در سه بازار کلیدی ویتنام، اندونزی و ژاپن این شرکت‌ها هنوز سهم قابل‌توجهی ندارند. با وجود تعرفه صفر در ویتنام یا کاهش تدریجی موانع در اندونزی و ژاپن، برندهای آمریکایی نتوانسته‌اند فاصله را با رقبای آسیایی و اروپایی جبران کنند.
چرا خودروسازان آمریکایی عقب ماندند؟
کاهش تعرفه‌ها تنها یکی از ابزارهای سیاست تجاری بود، اما خودروسازان آمریکایی در این بازارها با چالش‌های زیر روبه‌رو شدند:
- ضعف در شناخت برند و هماهنگی محصول با سلیقه محلی: شرکت‌های ویتنامی و تویوتا و هیوندای با سرمایه‌گذاری در زنجیره تأمین و تولید منطقه‌ای، جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند.
- ساختار هزینه بالاتر: تعرفه‌های داخلی آمریکا روی قطعات و مواد اولیه، هزینه نهایی خودرو را بالا برده و قیمت رقابتی را دشوار کرده است.
موانع کلیدی برای بازارهای آسیایی
در اندونزی ویتنام، مصرف‌کنندگان بعد از کاهش تعرفه‌ها باز هم به سراغ برندهایی می‌روند که قیمت مناسب و شبکه خدمات پس از فروش قوی دارند. در ژاپن نیز تناسب محصول با فضاهای شهری و حساسیت بالا به مصرف سوخت باعث شده خودروهای بزرگ آمریکایی چندان مورد توجه قرار نگیرند.
راهکارهایی برای بازگشت رقابت
برای احیای جایگاه خودروسازان آمریکایی در بازارهای کلیدی، لازم است:
- سرمایه‌گذاری جدی در خودروهای برقی و فناوری‌های خودران برای پاسخ به تقاضای جهانی به‌سمت پایداری
- ایجاد شراکت‌های راهبردی با تولیدکنندگان محلی و تأسیس خطوط تولید منطقه‌ای
با اتکا به نوآوری و انعطاف محصول، خودروسازان آمریکایی می‌توانند از شرایط تعرفه‌ای بهره‌برداری کنند و جایگاه خود را در بازارهای در حال رشد آسیا تقویت نمایند.
